مقدمهی مهدی موسوی بر مجموعهی دوزبانهی عبری-فارسیاش، «میدان خونگرفتهی آزادی»
همیشه از ترجمهی شعرهایم به زبانی دیگر هراس داشتهام و دارم. از اینکه کنترل شعرهایم از دست من خارج شود و به جهانی بروند که یا آن را نمیشناسم و یا تسلط اندکی بر آن دارم. اصلا مگر غزل پستمدرن چه اندازه ترجمهپذیر است؟ بازیهای زبانی اشعار من چگونه میتواند بدون آسیب دیدن و از اطلاعت بیشتر دربارهمقدمهی مهدی موسوی بر مجموعهی دوزبانهی عبری-فارسیاش، «میدان خونگرفتهی آزادی»[…]
