اگرچه این روزها جای استاد “ابوالحسن نجفی” بدجور خالی است ولی دلیل نمی شود “غلط ننویسیم” او را جدی نگیریم:
ننویسیم: زجّه!!
بنویسیم: ضجّه
ننویسیم: فعلن!!
بنویسیم: فعلاً
ننویسیم: توجیح!!
بنویسیم: توجیه
ننویسیم: خاهر!!
بنویسیم: خواهر
ننویسیم: ضمینه!!
بنویسیم: زمینه
ننویسیم: راجب!!
بنویسیم: راجع به
ننویسیم: بازی ی!!
بنویسیم: بازیِ
ننویسیم: قلبه تو!!
بنویسیم: قلبِ تو
ننویسیم: هوای خونه سردِ!!
بنویسیم: هوای خونه سرده
ننویسیم: مطمعن!!
بنویسیم: مطمئن
ننویسیم: ناچاراً!!
بنویسیم: به ناچار
ننویسیم: علی تا صب قر زد!!
بنویسیم: علی تا صبح غر زد
ننویسیم: به سطوح آوردن!!
بنویسیم: به ستوه آوردن
ننویسیم: زرص غاته!!
بنویسیم: ضرس قاطع
ننویسیم: زکاوت!!
بنویسیم: ذکاوت
یک نکته: شکل نگارش تمام حروف فارسی از حروف عربی گرفته شده است. حتی چهار حرف پ و چ و ژ و گ!!
پس با تبدیل ص به س و تنوین به ن و… شکل نگارش حروف، فارسی نمی شود. چون هیچ کدام از این اشکال نگارش جزء اشکال حروف فارسی قبل حمله ی اعراب نیستند. پس تنها کاری که برای فارسی سخن گفتن می توانید انجام دهید انتخاب معادل فارسی برای کلمه است وگرنه با حذف تشدید و همزه و تنوین و… باز هم شکل نگارش ما با حروف برگرفته از اعراب خواهد بود.
امیدوارم این متن برای دوستان جوانم که پیاپی درباره ی درست نویسی از من سوال می کنند مفید باشد وگرنه به اساتید که توصیه و جسارت نمی کنم…
سید مهدی موسوی